نقد توافق نامه ژنو
با اینکه پانزدهم بهمن ماه ریاست محترم جمهور در جمع روسای دانشگاه های کشور درخواست نقد مذاکرات ژنو را کردند( گرچه به ادبیات ایشان در آن جلسه نقد وارد است و خودشان نیز بعد از چند روز متوجه این موضوع شدند و توسط جناب آقای نوبخت در این زمینه توضیحاتی داده شد) و با اینکه عده ای از اساتید دانشگاه و نمایندگان مجلس در نامه ای از صدا و سیما درخواست کردند که اجازه نقد این مذاکرات در سیما فراهم شود لیکن روز گذشته در رسانه ها عنوان شد که رئیس محترم سازمان صدا و سیما اجازه نقد و بررسی توافق نامه ژنو در سیما را نداده اند و بیان کردند که : «در این مقطع زمانی، سیاست رسانه ملی در موضوع مذاکرات هستهای، کاملا تبینی و حمایتی است و تضعیف دولت و دستگاه دیپلماسی کشور با به چالش کشیدن سیاستها و اقدامات درحال انجام به صلاح کشور نمیباشد.»
حال چرا با اینکه ریاست محترم جمهور تقاضای نقد دارند و بهترین مکان برای این عمل صدا و سیمای جمهوری اسلامی است و با ذکر این نکته که مردم ایران اسلامی حق دارند بدانند واقعا در ژنو چه امتیازاتی را داده و چه چیزی را بدست آورده ایم، عدم اجازه را چگونه می توان تعبیر کرد؟ آیا نقد این مذاکرات باعث می شود که دولت و دستگاه دیپلماسی کشور تضعیف شوند؟ چطور در کشورهای دیگر از جمله امریکا این نقد و شفاف سازی انجام می شود و باعث تضعیف آنها نیست؟ براستی مگر در این مذاکرات چه گذشته است ؟ چه چیزی را داده و چه چیزی بدست آورده ایم که از آشکار شدن آن واهمه داریم؟آینده همه چیز را روشن خواهد کرد انشاالله ...